Na een eerste storm eind 2007, blijven de notionele interesten – een serieus fiscaal voordeel voor bedrijven dat door een liberaal-socialistische meerderheid in 2007 goedgekeurd werd – op geregelde tijdstippen voor politieke heibel zorgen. Niet te verwonderen.
In het boek Le Frankenstein fiscal du Dr Reynders (De fiscale Frankenstein van Dr. Reynders, Aden,2008) toont Marco Van Hees* (lijsttrekker voor de Senaat voor het Franstalige kiescollege van PVDA+) aan dat dit fiscale monster van de minister van Financiën een steeds grotere hap neemt uit de openbare financiën, zonder enige werkgelegenheid of investering te scheppen.
Meerdere institutionele rapporten hebben die vaststelling bevestigd, maar het zijn vooral de feiten die boekdelen spreken.
Schoolvoorbeeld: AB InBev. De grootste bierbrouwer ter wereld, die gecontroleerd wordt door de rijkste families van België, kondigde begin 2010 een plan aan om zijn personeelsbestand in West-Europa met 10 % te verminderen. De groep profiteert echter van een ongelooflijke notionele-interestaftrek: 205 miljoen euro in 2008.
Daarmee staan ze op plaats 12 van de bedrijven die het meest geprofiteerd hebben van dat fiscale cadeau. Gevolg van die aftrek: een belastingbesparing van 70 miljoen euro.
We verwerpen die liberale logica die zegt dat cadeaus aan bedrijven tot meer werkgelegenheid leiden. Tot op heden heeft niemand ooit aangetoond dat de notionele interesten een positieve invloed hadden op de werkgelegenheid. Integendeel, de 25 multinationals die op hun eentje een derde (!) van die notionele manna opslokken – hoofdzakelijk in de financiële sector, de farmachemie, de energie, de voeding en de staalnijverheid – schrappen banen zonder de minste schroom.
Een bijzonder verhelderend voorbeeld is dat van Fortum Project Finance, de nummer vijf op de lijst van de grootste ‘notionele-interestaftrekkers’. Dit financieel filiaal van een Finse energiegroep die actief is in de Scandinavië en Rusland, werd in 2006 special opgericht om te kunnen genieten van de notionele interesten. In 2008 bracht de onderneming 312 miljoen euro aan notionele interesten in, terwijl ze welgeteld het equivalent van... 0,8 voltijdse werknemers tewerkstelt!
Goed om weten is dat de notionele interesten niet in het leven geroepen werden voor de eigen middelen, noch voor de investeringen, noch voor de werkgelegenheid, maar als vervanging van de coördinatiecentra, een verwerpelijk fiscaal regime op maat van de multinationals dat door de Europese Unie veroordeeld werd.
Maar dezelfde banken die eerder volop profiteerden van de coördinatiecentra, profiteren nu even gretig van de notionele interesten. Fortis, Dexia en KBC trokken samen 810 miljoen euro af in 2008. En dat bovenop de andere staatssteun die ze kregen.
Actiepunt van de PVDA+
• De totale afschaffing van het fiscale monster van de notionele interesten kan de
schatkist minstens twee miljard euro opbrengen om het overheidstekort te dempen
*Marco Van Hees, 46 jaar, is ambtenaar en syndicalist bij het ministerie van Financiën. Hij is auteur van verschillende boeken waaronder het bekende Didier Reynders, l’homme qui parle à l’oreille des riches (Didier Reynders, de man die de rijken naar de mond praat, uitgeverij Aden, 2007), een boek dat gretig wordt gelezen door links België. Van Hees is de man die de meest vernietigende kritiek formuleerde op de notionele interesten en hij is een van de vaandeldragers van de beweging voor de oprichting van een openbare bank in dienst van de bevolking.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire