Als we verwachten dat jongeren niet radicaliseren, dan mogen we geen genoegen nemen met een regering die zelf radicaliseert.

België kent proportioneel een erg hoog aantal Syriëstrijders. Daarom wil Hans Bonte potentiele jonge Syriëstrijders die hier opgroeien beschermen, zegt hij. Maar de voorstellen die Bonte doet, passen verdacht veel in het neoliberaal strafdiscours. Een maatschappelijk discours dat o.a. in het boek ‘De neoliberale strafstaat’ (Bleri Lleshi, 2013) kristalhelder wordt geanalyseerd. Spionage van minderjarigen, schrappen uit het bevolkingsregister, het intrekken van identiteitspapieren. Maatregelen die de verantwoordelijkheid van dit maatschappelijk probleem volledig op de betrokken jongeren zelf afschuift en de overheid louter een repressieve rol toedient. Nochtans is diezelfde overheid wel mee verantwoordelijk voor segregatiemechanismen in het onderwijs, stelt een onderzoek van de OVSE (Organisatie voor Samenwerking en Ontwikkeling in Europa), waardoor de tewerkstellingsgraad van immigranten in België nog steeds schandalig laag scoort. Slechts 45 procent van de migranten heeft werk, tegenover 75 procent van de autochtone Vlamingen. De verontwaardiging van gisteren kan je niet ontkoppelen aan de verontwaardiging van vandaag. Als je jongeren van allochtone afkomst een perspectief wil bieden, daar waar ze wonen, dan moet je ze ook gelijkwaardig behandelen. Een ander gevolg van slecht onderwijs is de kans om in armoede geduwd te worden. 50 procent van onze Marokkaanse gemeenschap leeft in armoede tegenover 15 procent autochtonen. Om deze ongelijkheid te bekampen heb je een sociaal beleid nodig. Iets dat we net nu broodnodig hebben, maar spijtig genoeg missen. Hilde Crevits, minister van Onderwijs, wil de extra middelen uit het gelijke onderwijskansendecreet voor kansarme kinderen geleidelijk aan laten verdwijnen. Ze verhoogde de maximumfactuur in het lager onderwijs, wat voor gezinnen in armoede een zoveelste struikelblok is. Als een kind uit een precair gezin dan toch nog genoeg scoort om het tot hogere studies te maken, dan bestaat er nog een kans dat het verhoogd inschrijvingsgeld daar een stokje voor steekt. Telkens opnieuw maken dergelijke asociale beslissingen onze samenleving ongelijker en discriminerender, met alle gevolgen van dien. Als we verwachten dat jongeren niet radicaliseren, dan mogen we geen genoegen nemen met een regering die zelf radicaliseert door een asociaal en discriminerend beleid te voeren.

Open brief: solidariteit maakt een duurzaam beleid van opvang en huisvesting mogelijk

Deze winter was op verschillende plaatsen in Brussel te zien hoe families, mannen, vrouwen en jongeren in mensonwaardige omstandigheden onderdak zochten. Daarom deze open brief om onze verontwaardiging te uiten, te analyseren en tot actie op te roepen.
http://www.dewereldmorgen.be/artikels/2011/03/23/open-brief-solidariteit-maakt-een-duurzaam-beleid-van-opvang-en-huisvesting-moge

Fin du plan hiver

C’est ce 31 mars que prend fin le plan hiver, mais cela ne signifie pas la fin de la détresse pour autant, pour des milliers de personnes à Bruxelles, sans toit ou en attente d’un logement décent. C’est le message qu’a voulu faire passer un collectif de citoyens pour mener une action place de l’Albertine et rendre visible l’invisible au moins l’espace d’une journée

http://www.telebruxelles.net/portail/emissions/les-journaux/le-journal/13941-fin-du-plan-hiver

Einde winterplan niet einde opvangprobleem

Op 31 maart wordt in Brussel het winterplan afgeblazen. Dat wil zeggen dat het in principe opnieuw warm genoeg is om de nacht op straat door te brengen. Maar het Brusselse huisvestings- en opvangprobleem is daarmee niet opgelost. Dat wil ook groepje Brusselaars duidelijk maken met 'n actie.

http://tvbrussel.be/video/4/einde-winterplan-niet-einde-opvangprobleem

Daklozen opnieuw op straat, geen 1 aprilgrap

Op 31 maart sloegen burgers hun tenten op in Brussel en op 1 april voerde het Vlaams netwerk waar armen het woord nemen actie aan het Brussels parlement tegen de sluiting van de winteropvang voor daklozen.
http://www.dewereldmorgen.be/video/2011/04/01/daklozen-opnieuw-op-straat-geen-1-aprilgrap

La solidarité rend possible une politique durable d’accueil et de logement.

Le groupe 31 mars est une plate-forme citoyenne qui propose aux citoyens et aux organisations sociales de passer un jour dans la rue. Le 31 mars, I’accueil d'hiver sera officiellement suspendu et, au cours des semaines qui suivront, des centaines de personnes extrêmement pauvres se retrouveront à la rue. Le moment idéal pour organiser une action qui met en question la politique d'accueil et de logement.
Vous nous retrouverez entre 12 h et 20 h à la place de l’Albertine à Bruxelles, en solidarité avec les personnes vivant dans des conditions de logements précaire. Sans entrer dans un débat spécifique ou technique, le groupe 31 mars part des constats suivants. La croissance économique à Bruxelles va main en main avec la croissance des inégalités sociales*. Cette inégalité se traduit dans une manque d’enseignement de qualité pour tous les enfants**, une manque de travail digne* pour tous les travailleurs, et l’impossibilité pour tout un chacun d’obtenir un logement décent***. Nous focalisons notre attention sur la problématique de logement.
Les fondateurs critiquent le manque de solidarité et réclament des logements décents pour tous. C'est un droit fondamental que I'on retrouve, entre autres, dans I'Article 23 de la Constitution belge, mais qui, dans la pratique, est de plus en plus violé.
L’appel est soutenu par des différentes organisations (voir la liste ci-contre) et individus. Grace à leur expertise, leur présence sur le terrain et leur enthousiasme, cette action a eu la chance de venir une plate-forme large. L’initiative veut s’opposer contre l’immobilisme politique et plaider pour plus de solidarité sur la scène politique et dans notre société.
Le jeudi, le 31 mars, il y aura une conférence de presse à 14h. sur la place de l’Albertine à Bruxelles.
* http://www.brusselsstudies.be/PDF/FR_135_BruS48FR.pdf
** http://www.skolo.org/spip.php?article1305
*** http://www.rbdh-bbrow.be/spip.php?article1091

FONDATEURS:

Jan Busselen : Musicien • Vincent Penesich : Informaticien • Melanie Spinnoy : Archiviste • Arne Nouwen : Historien de I'art

Gaza, On n'oublie pas!

2 jaar na de brutale inval van Israel in de Gazastrook, waarbij 5500 gewonden vielen en 1400 doden waaronder 400 kinderen, ziet de situatie er voor de Palestijnse bevolking er nog steeds uitzichtloos uit. De Internationale gemeenschap blijft blind voor het onrecht dat Israel aanricht en weigert dit land te veroordelen.

Op 26 december hielden een duizental mensen van verschillende organisaties dan ook een vredevolle optocht doorheen Brussel met de slogan: Gaza, wij vergeten het niet! Gaza, On n'oublie pas!